اتومبیل‌های خودران تقریبا در اول راه قرار دارند و هنوز به صورت تجاری چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. اما حالا به تازگی یک استارتاپ توانسته برای اولین بار در آمریکا مجوز استقرار سرویس تحویل کالا مبتنی بر ماشین‌های خودران را دریافت کند.
چندین ماه پیش استارتاپ «Nuro» توانست در کالیفرنیا برای تست سرویس ماشین‌های خودران مجوز بگیرد و حالا تبدیل به اولین شرکتی شده که می‌تواند در این ایالت به صورت تجاری سرویس خود را ارائه دهد. سازمان وسایل نقلیه موتوری کالیفرنیا (DMW) برای استقرار وسایل نقلیه خودران Nuro در این ایالت، مجوز صادر کرده و با توجه به این مجوز، Nuro می‌تواند فعالیت‌های تجاری سرویس خود را آغاز کند.
طبق اعلام Nuro، این استارتاپ در آینده نزدیک تحویل محموله‌ها با استفاده از ماشین‌های خودران خود را در شهرهای «سان ماتیو» و «سانتا کلارا» کالیفرنیا آغاز خواهد کرد. این استارتاپ برای سرویس خود با یک خرده‌ی قابل اطمینان همکاری می‌کند.
در حالی که بسیاری منتظر شروع بکار ماشین‌های خودران «R2» این استارتاپ هستند، Nuro ابتدا برای ارسال محموله‌ها از ناوگان متشکل از تویوتا پریوس خودران استفاده خواهد کرد و سپس R2 به صورت تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با توجه به شیوع ویروس کرونا، مردم در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایالات متحده آمریکا اجناس موردنیازشان را به صورت آنلاین اری می‌کنند و ارسال آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا تاییدیه اخیر برای Nuro بسیار مهم است و به نفع آن خواهد بود.
تقریبا روزانه ۱۵۰۰ نفر در این دو شهر کالیفرنیا به کرونا مبتلا می‌شوند و بسیاری از آنها نمی‌خواهند با مراجعه به مغازه‌ها، به این بیماری مبتلا شوند. به همین دلیل بسیاری از آنها به سراغ آنلاین می‌روند و ماشین‌های خودران Nuro می‌توانند ها را تحویل آنها دهند.
ماشین‌های خودران در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی را تجربه کرده‌اند، اما هنوز نتوانسته‌اند مجوز بگیرند و در خیابان‌ها حضور ندارند. شاید دریافت مجوز توسط Nuro باعث شود سال آینده میلادی ایالت‌های بیشتری در آمریکا و همچنین اروپا میزبان سرویس‌های مبتنی بر ماشین‌های خودران باشند.
منبع:
حالا که تولیدکنندگان محتوا در اوج قدرت به سر می‌برند و ویدیو به محور اصلی شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده، توسعه‌دهندگان هم در تلاشند که نیازهای رو به افزایش این حوزه را برآورده کنند. InVideo سرویس تحت وبی است که روی ویرایش آنلاین دست گذاشته، و تلاش کرده تجربه نرم‌افزارهای سنگین ویرایش ویدیو را به شکلی قابل دسترس برای همه از طریق وبسایت ارائه کند.
اما واقعا میشود روی یک اپلیکیشن تحت وب به اندازه یک نرم‌افزار ویرایشگر ویدیو حساب باز کرد؟ بگذارید با بررسی امکانات InVideo به پاسخ سؤال برسیم.
InVideo شعار تبلیغاتی‌اش را چنین جمله‌ای انتخاب کرده: در عرض 5 دقیقه ویدیوهای حرفه‌ای بسازید. پنج دقیقه اغراق‌آمیز است، اینطور نیست؟ شاید، ولی در مورد ویدیوهای حرفه‌ای می‌توان به آنها بابت انتخاب چنین شعاری حق داد چرا که InVideo آرشیو بسیار خوبی از قالب‌های آماده حرفه‌ای دارد که بدون تلاش زیادی از سمت شما به خروجی‌های حرفه‌ای منتج می‌شوند.
مهم‌ترین مزیت InVideo نسبت به یک نرم‌افزار سنگین ویرایشگر همین است، تعدد قالب‌های آماده که شامل 3500 تصویر و ویدیوی استوک، موسیقی و افکت‌های صوتی می‌شوند و برای استفاده رایگانند (البته تا یک جای مشخص). ساخت یک ویدیو در InVideo سه مرحله دارد: 1. انتخاب قالب 2. شخصی‌سازی و ادیت 3. گرفتن خروجی و اشتراک‌گذاری.
برای این کار توسعه‌دهندگان سرویس انواع قالب آماده برای استوری و پست اینستاگرام، ویدیوی افقی یوتیوب، استوری‌های فیسبوک، پست‌های لینکدین و چندین شبکه اجتماعی دیگر را برایتان آماده کرده‌اند که فقط کافیست بینشان بگردید یا در فیلد جستجو کلیدواژه مدنظرتان را وارد کنید تا به انتخاب ایده‌آل‌تان برسید. نکته خوب اینجاست که همه محتوای ارائه شده در InVideo عاری از کپی‌رایت هستند و مشکلی در نشر برایتان به وجود نمی‌آورند.
منبع:
فیلم رستگاری در شاوشنک یکی از برترین فیلم‌ها تاریخ سینما به شمار می‌رود و در سال‌های اخیر همواره جزو ده فیلم برتر قرار گرفته است. این فیل نامزد دریافت چندین جایزه اسکار شد و در نهایت ۶ جایزه اسکار را به دست آورد. در زیر به برخی جنبه‌های جالب درباره فیلم رستگاری در شاوشنک اشاره شده است.
۱- رستگاری در شاوشنک بر اساس رمان استفان کینگ ساخته شد که در سال ۱۹۸۲ درمجموعه داستان‌های کوتاه تحت عنوان”فصل‌های مختلف” به چاپ رسید. دو داستان دیگر از این مجموعه نیز به فیلم تبدیل شد، فیلم “کنارم بمان” در سال ۱۹۸۶ و “دانش آموز زیرک” در سال ۱۹۹۸.
۲- رمان رستگاری در شاوشنک با داستان کوتاه ۹ صفحه ای تولستوی تحت عنوان “خداوند حقیقت را می‌داند اما منتظر می‌ماند” نقاط مشترکی دارد چرا که هردو راجع به کسانی است که بی‌گناه به زندان افتاده‌اند.
۳- هزینه حق ساخت فیلم بر اساس رمان کینگ تنها ۱ میلیون بود.
۴- نوشته شدن فیلمنامه رستگاری در شاوشنک تنها در ۸ هفته صورت گرفت.
۵- ایالت اوهایو به عنوان محل فیلمبرداری زندان انتخاب شد. بعد از پایان فیلمبرداری تمامی ساختمان‌ها به جز سلول و ساختمان اداری زندان که به دلایل تاریخی دست نخورده باقی ماندند، منهدم شدند.
۶- مورگان فریمن برای ۹ ساعت و بدون وقفه بازی پرتاب توپ بیسبال را انجام داد. فیلمبرداری صحنه نزدیک شدن اندی به رد که در حال پرتاب توپ بیسبال است ۹ ساعت به طول انجامید. فریمن نیز بدون هیچ شکایتی برای ۹ ساعت تمام این بازی را انجام داد اما روز بعد مجبور شد با بند پیچیده شده روی دست و کتفش در محل فیلمبرداری حاضر شود.
۷- فیلم “ان” مارتین اسکورسیزی بر سبک ساخت رستگاری در شاوشنک تاثیر بسیاری گذاشت. به گفته دارابونت کارگردان فیلم منبع اصلی الهام وی فیلم ان مارتین اسیزی و تکنیک‌های ضبط صدا و مونتاژ در این فیلم بوده است.
۸- قبل از شروع فیلمبرداری، فریمن تمامی دیالوگ‌های خود را ضبط کرده بود. در ابتدا تمام دیالوگ‌های فریمن قبل از فیلمبرداری ضبط شده بود اما هماهنگ سازی صدای ضبط شده کار آسانی نبود. دارابونت در زمان فیلمبرداری صدای ضبط شده را اجرا می‌کرد اما به خاطر کیفیت پایین نوار، فریمن مجبور شد بعد از فیلمبرداری بار دیگر تمامی دیالوگ‌ها را ضبط کند.
۹- صحنه طنز پنهان کردن چکش اندی در کتاب مقدس درست بعد از اولین صفحه داستان، ایده مسئول تدارکات لوازم فیلمبرداری بود.
منبع:
http://www.irantahgig.ir/?p=48901
عملکرد خواب هزاران سال است که دانشمندان را بهت زده کرده است، اما پژوهش‌های مدرن سرنخ‌های جدیدی راجع به اثر خواب بر ذهن و بدن ارائه می‌دهند. خواب وظیفۀ انرژی دهی مجدد به سلول‌ها، دفع مواد زائد مغز و پشتیبانی از یادگیری و حافظه را بر عهده دارد. همچنین نقشی حیاتی در تنظیم خُلق، اشتها و میل انسان ایفا می‌کند. خواب بخش جدایی‌ناپذیر زندگی‌مان بوده و همانطور که محققان می‌گویند، به‌طرزی باور نکردنی پیچیده است. در اینجا با انواع خواب و مراحل خواب طبیعی آشنا خواهیم شد.
بیشتر بخوانید: دانلود پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI)
دکتر جان پیور، مدیر آزمایشگاه نوروبیولوژی در دانشگاه تورنتو و دکتر برایان جی موری، مدیر آزمایشگاه خواب در مرکز علوم بروک بهداشتی سانی انواع خواب و مراحل آن را به شرح زیر توضیح می‌دهند:
مغز دو نوع متمایز از خواب را تولید می‌کند: خواب بدون حرکات سریع چشم که به اختصار NREM که به‌عنوان خواب عمیق شناخته میشود و خواب حرکات سریع چشم که REM خوانده میشود و به خواب رؤیا نیز معروف است.
بخش اعظم خواب ما را نوع NREM تشکیل میدهد که با امواج بزرگ آهسته، عضلات آرام، تنفس آهسته و عمیق مشخص میشود و می‌تواند به مغز و بدن پس از یک روز طولانی نیروی تازه می‌بخشد. این خواب خود شامل چهار مرحله است و در هر مرحله خواب عمیق‌تر میشود.
پس از خواب NREM یا همان خواب بدون حرکات سریع چشم، خواب REM یا همان خواب با حرکات سریع چشم (خواب رؤیا) شروع میشود. این حالت عجیب و غریب است: مغز کسی که خوابیده بسیار فعال است در حالی‌که عضلات بدن فلج می‌شوند و ریتم تنفس و ضربان قلب نامنظم میشود. اینکه هدف خواب REM چیست همچنان یک راز در علم بیولوژی است، علی‌رغم اینکه فهم و درک ما از بیوشیمی و بیولوژی اعصاب مربوط به این پدیده در حال افزایش است. ما می‌دانیم که گروه کوچکی از سلول‌ها در ساقۀ مغز خواب REM را کنترل می‌کنند. وقتی این سلول‌ها صدمه می‌بینند یا بیمار می‌شوند، افراد نمی‌توانند فلج عضلانی مربوط به خواب REM را تجربه کنند که می‌تواند به اختلال رفتاری خواب REM منجر شود (یک بیماری جدی که مبتلایان رؤیایشان را به‌صورت خشونت‌آمیزی بروز می‌دهند).
منبع:
http://www.irantahgig.ir/?p=47200
درب ذیل سقفی یا به عبارت سایر سکشنال که از قدیم در دربهای پارکینگی بیشتر کاربرد می شد، امروزه در تست های صنعتی هم مورد استفاده قرار گرفته و پیشباز زیادی از آنها شده که مزایای بی همتا آن این امکان را دیتا است .
اولین مزایای منتخب درب سکشنال پارکینگی یا ذیل سقفی کاربرد بهینه از حداکثر فضای درون خودروگاه می باشد، چون که این سیستم کلیه پنلهای درب به صورت خودکار به ذیل سقف خودروگاه می رود و بیشینه فضای که درب سکشنال اشغال می کند 15 سانتی متر می باشد، این باعث می شود بیشترین محیط سودمند را هم از نظر درازا و هم از عقیده ارتفاع در خودروگاه ایجاد کند. یگانه دیگر از مزایای پدیدار درب خودکار ذیل سقفی برپایی امنیت زیاد بالا می باشد پنلهای فولادی 40 سانت تا 55 سانت که با ورق 50/0 میلی متری و عایق 3 سانتی فوم پولی اورتان پوشانده شده باعث می شود یک درب ضد حریق، ضد ضربه، ضد برش، برای پارکینگ ایجاد کند.
درب سکشنال از ریل های فولادی به عمق 6 سانت در ساحل ها و یراق آلات و اتصالات استاندارد باعث شده که این درب در کارکرد بالا شکل ایجاد نکند و زیاد آرام بی صدا و روان پیشه کند. دیگر دربهای خودکار پارکینگی به عنوان نمونه کرکره رولاپ که هم پنلهای باریک تر با پایداری نسبتا ذیل تر به درب سکشنال دارند و هم چنین از بالای درب خودروگاه که محدودیت در ارتفاع دارند در اثناء مفتوح شدن فضای 40 سانتی اشغال می کند . درب پارکینگی لولایی که معمولا فلزی بوده و توسط جک بازویی به صورت لولایی به کناره پارکینگ هدایت می شوند در این نوع سیستم فضای 20 سانتی اشغال شده در پهنا به انگیزه کارکرد جک ها در ساحل درب می باشد و فضای اشغالی بالا، نیمه پهنا درب، یعنی به طور مثال اگر دربی به عرض 3 متر باشد فضای 5/1 متر از درازا پارکینگ که در زمان بازشدن اشغال کرده و بلا کاربرد می ماند. یکی دیگر از مزایای درب ذیل سقفی نما زیاد شکیل که حائز طیف رنگی گسترده برای همگانی با گونه ها معماری ها و نماهای ساختمان را وارد پنل های ذیل سقفی در 3 مدل ساده، شیاردار و قاب دار ( کلاسیک ) است.در زمان قطعی برق در سیستم درب خودکار پایین سقفی یک ریسمان حقیر در ساحل موتور است را پائین کشیده و سیستم به حالت خلاص یا دستی در میاید که همه وزن درب بدست فنرهای کار شده در بالای درب به صورت بالانس درآمده و با کوچکترین نیرو می تواند درب را مفتوح و بسته کرد که این داشتن سیستم خلاص کن دستی زیاد روان و ساده از مزایای پدیدار این گونه درب می باشد و هم چنین در نبود برق به علت مفتوح و بست بسیار تند درب می نا در چهره لزوم چندین بار از درب کاربرد نمود، اما در سایر موردها مثلا کرکره رولاپ که هم سیستم خلاص کن آنها به صورت هندلی یا زنجیری می باشد و برای بازکردن درب با بلندی 50/2 متری حدود 15 دقیقه سررسید می برد و هم چنین پیشه انرژی بری است ، علاوه براین سیستم سکشنال با استفاده از موتورهای 24V قادر به باز و بست درب به شمار دفعات بیش از 50بار در روز می باشد و با حداقل مصرف برق پیشه می کند که می طاقت با باطری های کوچک قابلیت کارکرد و موعد قطعی برق را به آنها اضافه کرد و هم چنین کارکرد موتورهای 24V با برندهای معتبر اروپایی باعث شده درب با دست کم صدا و لرزش باشد ، ولی دیگر نمونه ها مثلا کرکره رولاپ با برق 220V پیشه کرده و هم چنین قابلیت 20 بار باز و بسته شدن در روز را دارد و مصرف برق آنها نسبتا اغلب بوده و هم چنین صدا و لرزش موتور در سررسید کارکرد بالاتر نسبت به موتورهای 24V سکشنال می باشد و در زمان قطعی برق با باطریهای کبیر که به سیستم اینورتر وصل هستند و هم خرج فوقانی دارند نسبت به باطریهای موتور 24V زیر سقفی و هم فضای بیشتری را اشغال می کند کار می کند.
انگار قرار نیست اپلیکیشن‌های تغییر چهره تمام بشوند و سالی بدون ترند شدن یکی از آنها آغاز شود. این بار، نوبت اپلیکیشنی شده به نام Toonme که شما را شبیه کاراکترهای انیمیشن‌های والت دیزنی می‌کند.
اپلیکیشن Toonme که سه ماه هم از عرضه‌اش برای آی او اس و اندروید نگذشته تا الان به 1 میلیون دانلود در گوگل پلی و رتبه 15 در دسته اپلیکیشن‌های عکاسی و فیلمبرداری اپ‌استور رسیده و آمار دانلودش با سرعت زیادی رو به افزایش است. البته نه در مقایسه با آمار فیس‌اپ در هنگام عرضه، ولی Toonme با سرعت خوبی دارند ترند میشود.
همانطور که در عکس شاخص می‌بینید، علت ترند شدن این اپ مهارت تحسین‌برانگیزش در تبدیل آدم‌ها به پرنسس‌ها و پرنس‌های والت دیزنی بوده، به علاوه فیلترهای دیگری که شما را از دنیای واقعی خارج می‌کنند تا از تماشای شکل و شمایل فانتزی‌تان لذت ببرید.
فقط کافیست عکستان را به اپلیکیشن Toonme بدهید تا فهرست فیلترها برایتان نمایان شود. فعلا تعداد این فیلترها به پنج عدد می‌رسد که هر کدام سبک خاصی از انیمیشن را هدف گرفته‌اند. مثلا یکی به سبک انیمیشن‌های پیکسار چشم‌ها را درشت و لب و بینی را کوچک می‌کند اما فیلتر دیگری هم هست که حال و هوای انیمیشن‌های دوبعدی را تداعی می‌کند.
تنها کاری که می‌توانید انجام بدهید همین است، چه در اپلیکیشن موبایل و چه از طریق وبسایت. البته امکان تعویض بک‌گراند را هم دارید که ظاهرا هنوز برای همه کشورها و نسخه‌ها در دسترس نیست. یک تایملاین از کاربران انیمیشنی شده دیگر هم در اپلیکیشن وجود دارد که شاید تماشای آنها خالی از لطف نباشد.
خیلی شبیه من نیست اما خب، شکایتی هم ندارم!
در کل اپلیکیشن Toonme صرفا سرگرم‌کننده است، چیز بیشتری هم از آن انتظار نداریم. فقط می‌ماند مسئله حریم خصوصی (که در مورد تمام اپلیکیشن‌های مشابه Toonme وجود داشت) که خوشبختانه سازنده اپلیکیشن رک و راست در صفحه Privacy برایتان توضیح داده که از داده‌های شخصی‌تان چه استفاده‌هایی می‌کند که اگر برایتان اهمیت دارد، سر حوصله باید متن بلند بالایش را بخوانید.
صرفا به این نکته اشاره می‌کنم که در قسمت مرتبط با اشتراک‌گذاری داده‌های Toonme با سرویس‌های شخص ثالث، مستقیما ذکر شده که داده‌های شخصی یا غیرشخصی شما ممکن است با سرویس‌های شخص ثالث برای اهداف تبلیغاتی به اشتراک گذاشته شوند. البته Toonme گفته که عکس‌های بارگذاری شده‌تان را به اشتراک نمی‌گذارد مگر آنکه با کسب رضایت کامل شما باشد.
در هر صورت اگر دوست دارید شکل و شمایل کارتونی‌تان را ببینید، می‌توانید همین حالا Toonme.com را امتحان یا اپلیکیشنش را روی گوشی‌تان نصب کنید.
منبع:
https://digiato.com/article/2021/01/17/%d8%a7%d9%be%d9%84%db%8c%da%a9%db%8c%d8%b4%d9%86-toonme/
در سال ۲۰۱۲ میلادی می توانستید یک پردازنده چهار هسته‌ای و هشت رشته‌ای با فرکانس کاری پایه ۳.۵ گیگاهرتز و فرکانس توربو ۳.۹ گیگاهرتز ب. در سال ۲۰۱۸ هم می‌توانستید پردازنده‌ای با فرکانس کاری پایه ۳.۵ گیگاهرتز و فرکانس توربو ۳.۹ گیگاهرتز ب که این بار ۱۶ هسته و ۳۲ رشته پردازشی داشت. این پردازنده Threadripper 2950x بود و با قیمتی دو برابر بیشتر از قیمت Core i7-3770K سال ۲۰۱۲ از راه می‌رسید.
دقیقا چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ آیا براساس قانون مور که در سال ۱۹۷۵ مطرح شد و می‌گوید تراکم ترانزیستوری روی یک مدار، هر دو سال دو برابر میشود، نباید پردازنده سال ۲۰۱۸ با فرکانس کاری ۲۸ گیگاهرتز کار می‌کرد؟ بله، می‌توانید اکنون یک پردازنده i9 با فرکانس ۵ گیگاهرتز بیابید، اما پردازنده Core i3-10100 اینتل در سال ۲۰۲۰ همراه با چهار هسته و هشت رشته از راه می‌رسد و با فرکانس ۳.۶ و ۴.۳ گیگاهرتز، همچنان مشخصاتی مشابه پردازنده i7 سال ۲۰۱۲ دارد.
بنابر قانون مور، پرفورمنس کامپیوترها باید در هر دو سال دو برابر شود، اما این بیشتر از اینکه یک قانون باشد، یک خط مشی است. و می‌توان با قطعیت کامل گفت که این روزها دیگر چنین سطحی از پیشرفت مداوم را شاهد نیستیم. حال این سوال مطرح میشود که چرا این رکود پرفورمنس اتفاق افتاد و در آینده می‌توانیم منتظر افزایش پرفورمنس کامپیوتری در چه حوزه‌ای باشیم؟
این سوال ذهن برخی از مستعدترین اذهان MIT را به خود مشغول کرده و آنها در یکی از شماره‌های ژورنال Science پرسیده‌اند که: «چه چیزی بعد از قانون مور، پرفورمنس کامپیوتری را به پیش می‌راند؟»
نویسندگان یکی از عوامل بروز مشکل را، اتکای طولانی‌مدت اینتل بر پروسه ۱۴ نانومتری از سال ۲۰۱۴ دانسته‌اند، اما این تنها عامل نیست. آنها می‌گویند روند مینیاتوری کردن سخت‌افزار، بهرحال یک روز به پایان می‌رسید. آنها در بخشی از مقاله خود می‌گویند «اگرچه تکنولوژی نیمه‌هادی احتمالا قادر به دستیابی به ترانزیستورهای حتی ۲ نانومتری باشد، روند مینیاتوری کردن احتمالا با دستیابی به ۵ نانومتر متوقف شود و دلیلش، بازده نزولی است.» همینطور که به ابعاد اتمی نزدیک‌تر می‌شویم (یک اتم سیلی ابعادی معادل ۰.۱۴۶ نانومتر دارد)، هزینه تولید به شکل چشمگیری افزایش می‌یابد.
منبع:
تقریبا هر روز در اخبار راجع به حملات سایبری جدید می‌شنویم و هکرها به دیتابیس‌های هرجور سازمانی که بتوان فکرش را کرد رخنه می‌کنند، از شرکت‌های تامین‌کننده خدمات فروم‌های اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی گرفته تا آژانس‌های بزرگ دولتی و کمپانی‌های چند ملیتی. اما چه چیزی باعث میشود که یک کمپانی، هدف جذاب‌تر نسبت به کمپانی دیگر برای هکرها باشد؟ آیا هکرها روشی مشخص در انتخاب قربانیان خود دارند؟ و اگر بله، آیا سازمان‌ها می‌توانند با شناسایی این رویکردها به شکلی موثرتر از خود دفاع کنند؟
پیش از اینکه بررسی کنیم هکرها چطور به انتخاب اهداف خود می‌پردازند، باید بررسی کنیم که این هکرها چه کسی هستند. در دنیای کنونی می‌توانید گستره وسیعی از هکرها را بیابید که هرکدام انگیزه‌های خودشان را در انتخاب قربانیان و تاکتیک‌های حمله دارند.
می‌توان بحث کرد که به لطف فعالیت‌های گسترده گروه‌هایی نظیر انانیموس، شناخته‌شده‌ترین نوع هکرها «هکتیویست‌ها» هستند. این هکرها معمولا تجربه اندکی دارند، به صورت تنها یا در قالب گروه‌های کوچک دست به فعالیت می‌زنند و معمولا هم کم سن و سال‌تر از دیگر هکرها به حساب می‌آیند. نیروی پیشرانه هکتیویست‌ها، ایدئولوژی است و معمولا انستیتوها و کمپانی‌هایی را هدف قرار می‌دهند که نقطه‌نظرهایی مغایر با نظرات خودشان دارند. هکتیویست‌ها به صورت معمول در صدد انتشار عمومی اطلاعاتی برمی‌آیند که از شبکه‌ها و وب‌سایت‌های هدف خود ربوده‌اند و به این کار به چشم فرمی از اعتراض نگاه می‌کنند.
هکتیویست‌ها پیشتر گروه‌های تروریستی مانند داعش و نئونازی‌های آمریکایی، سازمان‌های دولتی و کمپانی‌های خصوصی را نیز هدف قرار داده‌اند. اگرچه متدهای آنها می‌تواند حسابی جلب توجه کند، اما این نوع از هکرها امروز به ندرت یافت می‌شوند.
در طرف مقابل هکتیویست‌ها که دغدغه‌های اجتماعی و ی دارند، رایج‌ترین نوع از هکرها را می‌یابیم که مجرمانی سایبری با مقاصد مالی هستند. این هکرها معمولا با سیندیکاهای جرایم سازمان‌یافته در ارتباط هستند، از مدت‌ها پیش، پتانسیل‌های جرایم آنلاین برای کسب درآمد را درک کرده‌اند و گستره وسیعی از کمپین‌های حملات سایبری را برای دستیابی به اهداف خود به کار می‌گیرند. بسیاری از فعالیت‌های آنها -مانند کلاه‌برداری‌های فیشینگ و کمپین‌های باج‌افزار- به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در ابعاد وسیع پیاده‌سازی شوند و با تحت تاثیر قرار دادن بیشترین قربانیان بالقوه، احتمالا درآمدزایی را بالاتر ببرند.
سایر استراتژی‌ها هدفمندتر به حساب می‌آیند: بسیاری از حملات شامل شناسایی سازمان‌های ثروتمند و استفاده از متد فیشینگ نیزه‌ای یا رخنه مستقیم به درون شبکه می‌شوند تا عملیات‌های کلاه‌برداری، سرقت یا باج‌گیری به سرانجام برسند. این دست از حملات معمولا سازمان‌های بخش خصوصی را هدف قرار می‌دهند که معمولا ثروتمندتر از اشخاص حقیقی و حقوقی در بخش دولتی به حساب می‌آیند.
دسته‌بندی دیگر و اصلی هکرها، آن‌هایی هستند که با حمایت دولتی دست به فعالیت می‌زننند. این هکرها زیر چتر دولت‌های خاص کار کرده و به جای آنها، حملات سایبری را ترتیب می‌دهند. برای اینکه به راحتی بتوان تمام ماجرا را تکذیب کرد، این هکرها معمولا هکتیویست یا مجرمان سایبری معمولی هستند که به صورت پروژه‌ای در استخدام دولت در می‌آیند، اما گاهی این همکاری شکلی پیشرفته‌تر به خود می‌گیرد و هکرها به عضویت سازمان‌های اطلاعاتی آن دولت هم در می‌آیند.
منبع:
اپلیکیشن «کلیپ دراپ»، برنامه جدیدی است که به کاربران اجازه میدهد با دوربین گوشی خود از اشیا و تصاویر مختلف عکس بگیرند و آن را به راحتی و با سرعت به برنامه‌های مختلف دسکتاپ منتقل کنند.
در حال حاضر نسخه بتا اپلیکیشن «ClipDrop» در دسترس کاربران قرار دارد. ویدیوهای تهیه شده از این برنامه نشان میدهد که کلیپ دراپ می‌تواند تصاویری مختلف از گیاهان گرفته تا تصاویر روی مجلات و تلویزیون را کپی کرده و به برنامه دیگری منتقل کند.
کاربران می‌توانند با کمک این اپلیکیشن تصاویر مختلف را به متن کتاب، وب‌سایت‌ها و نرم افزارهای مختلف از جمله فتوشاپ وارد کنند. کلپ دراپ در فتوشاپ افزونه‌ای دارد که به کاربران اجازه میدهد اشیا را در لایه جدید وارد کرده و در صورت نیاز بتوانند تصویر را ویرایش کنند.
گوگل داکس، پاورپوینت، Figma ،Canva و Pitch از دیگر برنامه‌هایی هستند که به راحتی با کلیپ دراپ کار می‌کنند. کاربران همچنین می‌توانند تصویر مورد نظر را از طریق اپلیکشن کلیپ دراپ انتخاب کنند و بعد از طریق روش‌های معمول در سیستم عامل اندروید و iOS آنرا به اشتراک بگذارند.
علاوه بر سیستم عامل‌های اندروید و iOS، این اپلیکیشن با نرم افزارهای مختلف در سیستم عامل ویندوز و مک هم سازگار است. کاربران به راحتی می‌توانند تصاویر و متن مورد نظر را با برنامه بگیرند و به سرعت در اسناد یا وبسایت مورد نظر خود وارد کنند.
توسعه دهندگان برنامه ادعا می‌کنند تاکنون بیش از 100 هزار کاربر برای دریافت نسخه بتا ثبت نام کرده‌اند. بی‌شک با توجه به اینکه نسخه بتا منتشر شده، ممکن است ضعف‌هایی هم داشته باشد.
در حال حاضر، کاربران پس از دانلود برنامه می‌توانند پنج عکس را به صورت رایگان با برنامه منتقل کنند؛ ولی برای جابه‌جایی تعداد بیشتر عکس باید حق اشتراک پرداخت کنند.
اشتراک سالیانه این برنامه در حال حاضر تنها 39.99 دلار تعیین شده است. از 30 آبان ماه حق اشتراک سالیانه به 79.99 دلار در سال یا 9.99 دلار در ماه افزایش خواهد یافت.
منبع:
گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا روشی امیدوارکننده برای تشخیص دو نوع از دیابت از طریق دوربین موبایل‌های هوشمند امروزی طراحی کرده‌اند. این گروه خلاق ترفندی ارائه داده‌اند که به هیچ ابزار سخت افزاری به جز یک دوربین تلفن هوشمند فعال نیاز نیست و می‌تواند حتی تا هشتاد درصد در تشخیص صحیح بیماری دقت داشته باشد.
انواع دیابت می‌توانند برای مدت خیلی زیادی بدون علامت باشند و به همین دلیل به سختی از ظاهر افراد قابل تشخیص هستند. در همین راستا «رابرت اورام» محقق ارشد این موضوع می‌گوید: «تا امروز هیچ ابزار غیرتهاجمی و در دسترسی وجود ندارد که بتواند دیابت را به سادگی تشخیص دهد، و به همین دلیل ما انگیزه لازم را برای توسعه این الگوریتم به دست آوردیم».
این سیستم مبتنی بر تغییر حجم‌سنجی نوری (PPG) طراحی شده؛ ترفندی که در آن درخشش نور روی یک بافت پوستی می‌تواند تغییرات حجم خون را نمایان کند. معمولا از PPG برای تشخیص ضربان قلب و میزان اکسیژن خون در معاینه سرپایی توسط پزشکان استفاده میشود.
طبق مطالعات صورت گرفته محققان معتقدند دوربین‌های تلفن‌های هوشمند می‌توانند PPG را اندازه‌گیری کنند؛ به همین ترتیب در اقدام اول الگوریتمی مبتنی بر یادگیری ماشین طراحی شده که می‌تواند داده‌های میلیون‌ها ثبت اطلاعات PPG را اندازه‌گیری کرده و متوجه شود آیا هدف که در سلامتی کامل به نظر می‌رسد دیابت دارد یا خیر. این شبکه عصبی تاکنون ۲.۶ میلیون مورد PPG از ۵۳ هزار نفر را ثبت کرده که دیابت آنها تشخیص داده شده است.
با استفاده از این الگوریتم، محققان با تاباندن نور چراغ قوه گوشی به انگشت افراد و استفاده از دوربین موبایل آزمایشاتی صورت داده‌اند. این سیستم در هشتاد درصد موارد موفق شده به درستی دیابت را تشخیص دهد. این الگوریتم با در اختیار داشتن شرایط جسمی فرد از جمله وزن و سن و جنسیت می‌تواند با دقت بالاتری هم دیابت را شناسایی کند.
هنوز تحقیقات زیادی لازم است تا این سبک از تشخیص دیابت به اپلیکیشنی کاربردی برای مصارف عمومی تبدیل شود، اما در هر صورت ایده کلی ماجرا به شدت امیدوارکننده است و شاید در آینده هر کسی بتواند در خانه خودش وضعیت سلامت اعضای خانواده‌اش را بسنجد. محققان سخت در تلاش هستند تا ترفندهای جدید شناسایی دیابت را جایگزین تکنولوژی‌های قدیمی و موجود در دنیا کنند.
منبع:
درباره این سایت